Kumasi_Lake Bosumtwi + foto's

Vorige week had ik een weekje vrijaf en ben ik naar Kumasi gereisd om er Tineke en Eyram te gaan bezoeken.

Vrijdagavond na het werk ga ik met de taxi naar Techiman om daar de trotro te nemen. Iets meer dan twee uur later kom ik aan in Kumasi. De trotro dropt me aan Kejetia Market, de grootste openlucht markt van West-Afrika. Het is er ongelooflijk druk, alle kraampjes staan heel dicht tegen elkaar opgesteld en er is een enorme bedrijvigheid van mensen. Nog nooit heb ik zo'n drukte meegemaakt.

Eyram haalt me op met zijn moto. Op weg naar zijn huis vallen we zonder benzine. Gelukkig is er in de buurt een tankstation waar Eyram een bidon gaat vullen en even later rijden we het drukke centrum van Kumasi uit.

We hebben allen zin om een stapje te gaan zetten. Na een verfrissende douche springen we een taxi in die ons naar een hele drukke straat brengt met de ene spot na de andere. Later op de avond gaan we naar een club, club Kiravi, wat verderop gelegen. De mannen betalen 10 cedi (5 euro) ingang, de vrouwen 5 cedi. Het is een moderne, niet al te grote club en de dj draait een mix van r&b en highlife muziek. Highlife muziek is typisch Ghanees en heel leuk om op te dansen. We dansen tot in de vroege uuurtjes.

De volgende dag slapen we uit en gaan in de namiddag naar het zwembad van de universiteit. Het is een gigantisch zwembad in de vorm van een L en met een lengte van 50 meter. Ik bestel er frietjes, het zijn de eerste frietjes in meer dan een maand en ze smaken heerlijk!! De hele tijd wordt er muziek gedraaid die veel te luid staat en na enkele uren steekt het zodanig tegen dat we beslissen terug te keren. We pikken ons gerief op bij Eyram en gaan naar het Steven Paris Hostel, gelegen op de (ongeloooflijk grote) campus van de universiteit. We slapen er voor 7 cedi (3,5 euro) per nacht. Het is een kamer met een burootje, een zetel en een terrasje. Er is een propere gemeenschappelijke badkamer met douches en enkele toiletten en een grote gemeenschappelijke keuken. Het nadeel is dat er vanzodra de zon op komt (ong. 6u) tot middernacht alweer luide muziek wordt gespeeld en er gepraat en gezongen wordt door micro's. Lang leve de oordopjes!

Aangezien alle Ghanesen (en dus ook Eyram) heel gelovig zijn gaan we op zondag naar de kerk. Het is niet een gewone kerk maar een kerkdienst in één van de hallen van de universiteitscampus. De kerkdienst is al even bezig en er is al heel wat volk wanneer wij arriveren. Eyram neemt helemaal vooraan plaats. Ik voel me een beetje onwennig omdat iedereen ons aankijkt (Tineke en ik zijn de enige obruni's) en omdat we helemaal vooraan gaan zitten. Bijna iedereen is in het wit en zwart gekleed. Het gaat er heel gezellig aan toe. Vooraan staan enkele muzikanten die elektronische gitaar en drum spelen. Er wordt gezongen en gedanst. Gedurende de preek gaan enkele aanwezigen rechtstaan en roepen: "It's a message", "Thank God". Ze gaan er volledig in op, ze staan recht, sluiten hun ogen en steken hun handen in de lucht met gebalde vuisten. Achter bijna elke zin zegt de priester "Amen" wat alle aanwezigen gezamelijk herhalen gevolgd door "Hallelluja". De priester preekt op een heel grappige, aanstekelijke manier. Hij heeft het over seks en over het feit dat men zich moet kunnen beheersen op seksueel gebied. Er worden grapjes gemaakt en er wordt gelachen. Na de preek wordt er geld opgehaald. De priester richt zich naar mij en vraagt of ik een muntstuk heb. Ik heb enkel briefjes bij, en een briefje van 2 cedi in mijn hand klaar dat ik wil afgeven, dus ik zeg van niet. Een vrouw staat op en geeft een muntstuk aan de priester die het op zijn beurt aan mij geeft. Ik weet niet goed of ik het moet aannemen en wat de bedoeling is maar neem het toch maar aan. Beetje later deponeer ik het muntstukje en het briefje van 2cedi in het mandje. Eyram weet me achteraf te vertellen dat het maar een grapje was van de priester en ik zeker niet raar had gereageerd. Op het einde worden de aanwezigen die voor de eerste keer in deze hall een kerkdienst meemaken naar voor geroepen dus ook Tineke en ik gaan vooraan staan. We worden uitgenodigd achteraan in de kerk waar ze ons hartelijk bedanken voor onze komst. Een hele belevenis dus zo'n Ghanese kerkdienst.

Op maandag gaan Tineke en ik shoppen in Kejetia Market en Opoko want daar zijn enkele leuke rastashops. Ik koop enkele souvenirs voor de thuisblijvers en enkele leuke spullen voor mezelf. Er is ook een supermarkt met een heel groot aanbod waar ik werkelijk versteld van sta want zo groot had ik het niet verwacht. Ik koop Belgische duo choco, cheddar kaas, zalmpasta, mosterd, bruin brood, douchegel, mais in blik, sardientjes in tomatensaus en een Vitamilk (super lekker drankje op basis van soja).

Op dinsdag gaan we naar de zoo, pal in het drukke centrum van Kumasi gelegen. We zien o.a. slangen, schildpadden, apen, een leeuw, enkele andere mij niet bekende dieren. Op zich allemaal niet zo ongelooflijk spectaculair maar wel leuk om zien. We hebben mega veel plezier met de apen. Ze doen kunstjes en eten bananen en nootjes uit onze hand. Moeder chimpansee en vader chimpansee krijgen ruzie en vinden het niet leuk dat wij staan te kijken dus vader aap gooit shit naar ons. We kunnen net op tijd weglopen en lachen ons een breuk.

Woensdagochtend vertrek ik naar Lake Bosumtwi. Tineke en Eyram zullen later achterkomen. Ik neem een trotro naar Kejatia Market, deze is zo groot dat ik hoop dat hij me dropt aan het trotrostation waar ik ben aangekomen de eerste dag. Helaas rijdt hij niet zo ver en dropt hij me elders rond de markt. Doordat ik hier deze week eerder ben geweest en een goed oriëntatievermogen heb weet ik dat ik aan de verkeerde kant ben afgezet maar ik vind mijn weg zonder problemen naar de andere kant waar het trotro station zich bevindt. Ik denk dat de trotro naar Kuntanase daar vertrekt en ik heb gelijk. De eerste trotro die ik daar aanspreek is de juiste. Een uurtje later kom ik aan in Kuntanase, daar neem ik een shared taxi naar Abono, naar het Lake Piont Guesthouse. Ik kan er heel goedkoop (8cedi per nacht) slapen in een gemeenschappelijke kamer met enkele stapelbedden. Alhoewel er op dat moment geen andere gasten zijn beslis ik toch maar om een kamer voor mezelf te nemen want na het drukke Kumasi en het Stevens Paris Hostel en de drukke omgeving ben ik echt wel toe aan wat rust. De kamer is echt heel mooi ingericht, een groot bed, een zetel, een tafeltje met stoeletjes en een leuke badkamer. Ik installeer me, trek mijn bikini aan en ga naar het prive strandje van het guesthouse. Het is er echt een paradijs! De natuur is er prachtig, palmbomen, hangmatten en dit allemaal voor mij alleen. Net wat ik nodig had. Op een bepaald moment komt er een hond naast me zitten. Telkens ik rechtsta of beweeg komt ie naar mij gelopen. Ik vind het helemaal niet fijn want ik heb schrik. Ik ga het water in en dan komt ie terug aangelopen en bijt me enkele keren, niet heel hard maar ik heb echt schrik. Ik loop het water uit en op dat moment bijt ie in mijn arm, deze keer bloed ik en vind ik dt het genoeg is geweest. Ik ga naar de receptie en vraag of ze het beest binnen willen houden wat geen probleem is. Ik ga terug naar 'mijn strand' en geniet van de zon, het water en een goed boek en denk; hier wil ik nooit meer weg!

Na drie dagen genieten aan Lake Bosumtwi keren we terug naar Kumasi. Vrijdagavond gaan we terug dansen in dezelfde club als vorige week. Zaterdag chillen we aan het zwembad en op zondag ga ik terug naar PCC!
Na een weekje reizen voelt het zo goed om terug thuis te komen in PCC en besef ik dat de dag dat ik afscheid zal moeten nemen me heel zwaar zal vallen.... maar zover is het nog niet dus geniet ik verder met volle teugen!


Link Foto's

http://www.facebook.com/album.php?aid=277703&id=552454233&l=0b01167b2d