Bui National Park & Kintampo waterfalls + foto's

Het afgelopen weekend was alweer een heel geslaagd weekend!

Vrijdagavond ben ik naar Techiman gegaan. Ik had daar afgesproken met Astrid (een vriendin van me uit België) & Heleen. Weeral bezoek uit België, super toch :-)! Ook Tineke en Eyram kwamen naar hetzelfde hotelletje. Het is al vrij laat wanneer ze daar aankomen maar we beslissen toch om nog even op stap te gaan. Het was een heel gezellige avond en we hadden totaal nog geen zin om naar huis te gaan maar dat doen we toch aangezien we de volgende dag voor 8u in Wenchi moeten zijn om onze trotro te halen naar Bui Camp.

De volgende ochtend komen we op tijd aan in Wenchi en kunnen we gelukkig nog net alle zes (ook Sammad vergezeld ons, een kerel die Astrid & Heleen leren kennen hebben via couchsurfen) in de trotro, dicht op elkaar geplakt weliswaar. Het is mijn eerste trotro ervaring! Ik zit aan het raam (de deur neemt plaats in waardoor er minder plaats is bovenaan de tro tro), wat niet de beste plaats is aangezien ik mijn hoofd de hele rit moet schuin houden om in de tro tro te passen. Beetje onderuit zakken, om zo bovenaan wat meer plaats te krijgen, is geen optie aangezien mijn benen volledig tegen de zetel voor mij geduwd zitten. Ik ben blij dat we na een uur en een half aankomen in Bui. We installeren ons in de kamer, genieten van een picknick en spelen 1 2 3 piano met enkele kinderen. Daarna vertrekken met een busje naar de Black Volta River voor een kano tocht van 3 uur. Het Bui National Park is gekend om zijn populatie aan nijlpaarden en we hopen er dus enkele te kunnen spotten. Na iets meer dan een uurtje zien we een moeder hippo en baby hippo het water uitkomen. Ik trek een foto en kan gelukkig goed inzoemen want we zijn er redelijk ver vanaf. Later zien we nog enkele hippo's. Veel zien we er niet van aangezien enkel hun oren boven het water uitsteken. Een andere steekt zijn hele kop boven het water uit. Ondanks het feit dat we ze niet zo van dichtbij kunnen bekijken hebben was het zeker en vast de moeite waard. Echt zalig om drie uur in een kano te zitten en zelf niet te moeten peddelen :-). Het zonnetje scheen heerlijk en op het einde van de trip nam ik een verfrissende duik. We zagen ook enkele vogels en een slang.

Met hetzelfde busje keren we terug naar onze slaapplaats. We hadden wat eten meegenomen aangezien ik in de reidgids had gelezen dat er ter plaatse geen eten te verkrijgen is maar we hadden zo goed als alles opgegeten tijdens de lunch. Ik vraag de ranger van het park of we ergens iets kunnen halen om te eten. Even later spring ik achter op zijn moto en rijden we naar een dorpje wat verderop om iets van eten te halen. De weg bestaat uit zand met vele putten, er is geen verlichting, ik draag geen helm en de chauffeur rijdt nogal snel, gelukkig werkt zijn kilometerteller niet en zie ik niet hoe snel hij werkelijk rijdt. We hebben geluk want een vrouw uit het dorp wil rijst voor ons klaar maken.

We kruipen allen vroeg in bed. De enigste trotro die Bui verlaat de volgende dag vertrekt om 5u30!!! Deze keer zijn er te weinig plaatsten in de trotro (gelukkig nadat wij plaatsgenomen hadden) dus nemen twee Ghanezen plaats op het dak. Dat zag ik maar wanneer het klaar werd en ik ineens vier voeten zag bengelen :-)

Astrid & Heleen kwamen mee naar Nkoranza om er een nachtje te verblijven. Het is nog geen 10u wanneer we arriveren in PCC. We hadden dus nog een hele dag en we beslissen om naar Kintampo te gaan om de watervallen (25m hoog) te gaan bekijken. We nemen alweer een trotro, een rit van 2 uur tot in Kintampo. Onderweg stopt de chauffeur en pikt hij een geit op die ze in de koffer steken. Deze keer zitten we helemaal achteraan in de trotro en de geit kan niet van Astrids achterwerk blijven :-). We lachen ons een breuk. De waterval is het meest indrukwekkend in het regenseizoen maar het is volgens de Bradt Travel Guide ook de moeite waard in het droge seizoen en ik geef hem zeker en vast gelijk. We nemen een verfrissende duik in het koude water alvorens we terug de trotro instappen richting Nkoranza, alweer een rit van 2 uur.

De volgende dag ga ik terug aan het werk en neem ik afscheid van Astrid & Heleen die naar Kumasi doorreizen.


Foto's
http://www.facebook.com/album.php?aid=272439&id=552454233&l=9e1f0b9908