Weekendje Kumasi, regenstorm, mijn goodbye party
Door: famela
Blijf op de hoogte en volg Famke
26 Maart 2011 | Ghana, Sunyani
Na enkele weekends in PCC te hebben doorgebracht vond ik het tijd om nog eens op weekend te gaan.
Zaterdagmorgen nam ik de trotro naar Kumasi. Hoewel ik eerder in Kumasi geweest was was het er niet van gekomen een bezoek te brengen aan het National Cultural Centre. Ik ga naar het Prempeh 2 Jubilee Museum, dit museum geeft een overzicht over de Ashanti history aan de hand van foto's en voorwerpen uit de tijd. Ik bezoek ook enkele craft shops en koop natuurlijk enkele leuke spullen.
Op zondag ga ik chillen aan het zwembad van een hotel, samen met Ina, de Duitse vrijwilliger.
Op maandag ga ik terug aan het werk. Net wanneer de lunch klaar is begint het opeens hard te regenen en te stormen. We schuilen allen onder de afdakjes op het terrein van PCC maar het stormt en waait zo hard dat we allen in een mum van tijd doornat zijn. Het koelt dan echt heel erg af en omdat we nat geregend zijn voelt het heel koud aan. De parasols waaien omver en de electriciteitsbedrading begeeft het. Ook de slaapruimte staat onder water dus we brengen alle kinderen naar de tv ruimte waar ze hun middagdutje kunnen doen.
Door de harde wind vallen de vleermuizen uit de bomen. Eén van de caregivers gaat op vleermuizenjacht door de gietende regen en doodt de vleermuizen die uit de boom gevallen zijn. Later kom ik teweten dat ze de vleermuizen opeten. Het was de eerste keer dat ik (dode)vleermuizen van zo dichtbij heb gezien en het ziet er niet echt smakelijk uit. s' avonds stormt het opnieuw heel hard. Wanneer we later naar het dorp gaan zien we hoeveel schade de storm heeft aangebracht. Het dak van een deel van het ziekenhuis en enkele huisjes is volledig weggeblazen. Ook de kerk heeft geen dak meer en de betonnen muur is gebarsten. Overal liggen takken en bladeren in het rond. Palmbomen liggen dwars over de weg. (verslag en foto's van Ab en Jeannette te zien op www.operationhaninhand.nl zie albert s corner)
Geweldig is het om te zien hoe de kinderen van PCC het terrein en ook de omgeving in een mum van tijd opruimen. Na enkele dagen is ook de electriciteit hersteld en hebben we terug stromend water. Om 18u30 is het hier donker, echt pikkedonker. Het vrijwilligershuisje waar wij wonen ligt in een hoek van het terrein, vlak naast de muur die om het terrein van PCC is gebouwd. Het gebeurt wel dat er mensen over de muur springen om mango's te rapen. Het is dus best wel eng als we naar het toilet moeten gaan met ons zaklamp. Het is echt zo donker dat je zelfs met zaklamp niet heel veel ziet. We waren dus heel blij dat de electriciteit het weer deed na 4 dagen (het vrijwilligershuisje is niet aangesloten op de generator zoals de rest van PCC).
Afgelopen week zijn Ab en Jeanette terug aangekomen op PCC. Ab en Jeannette hebben de leiding van PCC overgenomen sinds Ineke Bosman (Hollandse dokter die PCC in 1992 heeft opgericht) op pensioen is gegaan. Toen ik in januari ben aangekomen in PCC waren zij hier ook. Het was dus een blij weerzien. Ze werden vergezeld door twee Engelse dames, Sue and Elisabeth. Deze dames zijn al eerder in PCC geweest en werken in Engeland met kinderen met autisme. Elisabeth heeft een 26 jarige zoon met autisisme en weet dus heel goed waar ze over spreekt. Ze geven geregeld bijscholingen en voordrachten aan mensen die werken met kinderen en jongeren met autisme. De voorbije week volgden ze Sofanne en mij tijdens ons programma zodat ze de kinderen konden observeren. Op het einde van de week gaven ze een voordracht over autisme voor iedereen in PCC en het was heel interessant.
Om af te sluiten kan ik nog vertellen dat gisteren mijn goodbyeparty heeft plaats gevonden, hoewel ik nog bijna twee weken in PCC zal verblijven. Het leek me leuk om het afscheid van Sofanne (die dinsdag vertrekt) en mij samen te vieren. Het was ook een feest voor de Engelse dames. Vier vliegen in één klap dus en echt gezelig. Het was alweer een leuk feest, al heb ik het anders beleefd dan de vorige parties omdat het nu natuurlijk ook mijn feest was. Al besef ik het nog niet helemaal. Ik krijg als dank een leuke kaart met foto's van mij en de kinderen, enkele kaarten door de kinderen gemaakt en een kadootje uit de shop. Ik heb waarschijnlijk nog niet eerder verteld dat er in PCC een sheltered worshop is waar juwelen, tassen, sjaals en andere spullen worden gemaakt. Al die leuke spullen worden verkocht in de shop van PCC en ook in bepaalde shops in Nederland en hotels in Ghana.
Na de party gaan we op de thee bij Ab en Jeanette en worden we verwend met echte Hollandse stroopwafels.
Ziezoo, tot de volgende keer maar weer!
Greetz,
Yaa Famela
Zaterdagmorgen nam ik de trotro naar Kumasi. Hoewel ik eerder in Kumasi geweest was was het er niet van gekomen een bezoek te brengen aan het National Cultural Centre. Ik ga naar het Prempeh 2 Jubilee Museum, dit museum geeft een overzicht over de Ashanti history aan de hand van foto's en voorwerpen uit de tijd. Ik bezoek ook enkele craft shops en koop natuurlijk enkele leuke spullen.
Op zondag ga ik chillen aan het zwembad van een hotel, samen met Ina, de Duitse vrijwilliger.
Op maandag ga ik terug aan het werk. Net wanneer de lunch klaar is begint het opeens hard te regenen en te stormen. We schuilen allen onder de afdakjes op het terrein van PCC maar het stormt en waait zo hard dat we allen in een mum van tijd doornat zijn. Het koelt dan echt heel erg af en omdat we nat geregend zijn voelt het heel koud aan. De parasols waaien omver en de electriciteitsbedrading begeeft het. Ook de slaapruimte staat onder water dus we brengen alle kinderen naar de tv ruimte waar ze hun middagdutje kunnen doen.
Door de harde wind vallen de vleermuizen uit de bomen. Eén van de caregivers gaat op vleermuizenjacht door de gietende regen en doodt de vleermuizen die uit de boom gevallen zijn. Later kom ik teweten dat ze de vleermuizen opeten. Het was de eerste keer dat ik (dode)vleermuizen van zo dichtbij heb gezien en het ziet er niet echt smakelijk uit. s' avonds stormt het opnieuw heel hard. Wanneer we later naar het dorp gaan zien we hoeveel schade de storm heeft aangebracht. Het dak van een deel van het ziekenhuis en enkele huisjes is volledig weggeblazen. Ook de kerk heeft geen dak meer en de betonnen muur is gebarsten. Overal liggen takken en bladeren in het rond. Palmbomen liggen dwars over de weg. (verslag en foto's van Ab en Jeannette te zien op www.operationhaninhand.nl zie albert s corner)
Geweldig is het om te zien hoe de kinderen van PCC het terrein en ook de omgeving in een mum van tijd opruimen. Na enkele dagen is ook de electriciteit hersteld en hebben we terug stromend water. Om 18u30 is het hier donker, echt pikkedonker. Het vrijwilligershuisje waar wij wonen ligt in een hoek van het terrein, vlak naast de muur die om het terrein van PCC is gebouwd. Het gebeurt wel dat er mensen over de muur springen om mango's te rapen. Het is dus best wel eng als we naar het toilet moeten gaan met ons zaklamp. Het is echt zo donker dat je zelfs met zaklamp niet heel veel ziet. We waren dus heel blij dat de electriciteit het weer deed na 4 dagen (het vrijwilligershuisje is niet aangesloten op de generator zoals de rest van PCC).
Afgelopen week zijn Ab en Jeanette terug aangekomen op PCC. Ab en Jeannette hebben de leiding van PCC overgenomen sinds Ineke Bosman (Hollandse dokter die PCC in 1992 heeft opgericht) op pensioen is gegaan. Toen ik in januari ben aangekomen in PCC waren zij hier ook. Het was dus een blij weerzien. Ze werden vergezeld door twee Engelse dames, Sue and Elisabeth. Deze dames zijn al eerder in PCC geweest en werken in Engeland met kinderen met autisme. Elisabeth heeft een 26 jarige zoon met autisisme en weet dus heel goed waar ze over spreekt. Ze geven geregeld bijscholingen en voordrachten aan mensen die werken met kinderen en jongeren met autisme. De voorbije week volgden ze Sofanne en mij tijdens ons programma zodat ze de kinderen konden observeren. Op het einde van de week gaven ze een voordracht over autisme voor iedereen in PCC en het was heel interessant.
Om af te sluiten kan ik nog vertellen dat gisteren mijn goodbyeparty heeft plaats gevonden, hoewel ik nog bijna twee weken in PCC zal verblijven. Het leek me leuk om het afscheid van Sofanne (die dinsdag vertrekt) en mij samen te vieren. Het was ook een feest voor de Engelse dames. Vier vliegen in één klap dus en echt gezelig. Het was alweer een leuk feest, al heb ik het anders beleefd dan de vorige parties omdat het nu natuurlijk ook mijn feest was. Al besef ik het nog niet helemaal. Ik krijg als dank een leuke kaart met foto's van mij en de kinderen, enkele kaarten door de kinderen gemaakt en een kadootje uit de shop. Ik heb waarschijnlijk nog niet eerder verteld dat er in PCC een sheltered worshop is waar juwelen, tassen, sjaals en andere spullen worden gemaakt. Al die leuke spullen worden verkocht in de shop van PCC en ook in bepaalde shops in Nederland en hotels in Ghana.
Na de party gaan we op de thee bij Ab en Jeanette en worden we verwend met echte Hollandse stroopwafels.
Ziezoo, tot de volgende keer maar weer!
Greetz,
Yaa Famela
-
26 Maart 2011 - 21:36
Zeelse Peter,:
Ja, bij zo'n tropische storm kan het er hard aan toe gaan, met regenvlagen die we hier niet meemaken. Gelukkig duren die niet dagenlang zoals bij ons dikwijls.
Niet te geloven dat je reeds een goodbyeparty hebt gegeven, en nog slechts 2 weken te gaan in PCC !! Het lijkt alsof je pas een drietal weken geleden vertrokken bent, maar lucky you, het Ghana-verblijf is nog niet ten einde.
Morgen zondag komen je ouders hier voor een afscheidslunch van je ma. Ik wou echt dat ik mee kon met haar.
Hou je taai en probeer bij het echte afscheid je traantjes te bedwingen, al wordt dat wellicht moeilijk met die aanhankelijke kinderen.
Tot later - dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
